Wolf in de stad ? Zoals op (detail van) het logo van de NVSWH hierboven te zien is, kunnen Saarlozen 'huilen'of eigenlijk 'zingen' , hebben we van de zomer van Peter Lennertz gehoord. We weten dat veel Saarlozen dit inderdaad regelmatig doen maar niet onze Ringo.

Gisteren kwam ik onze buurman tegen die net als een Saarloos nogal gereserveerd is tegen vreemden. Hij is het liefst op zich zelf en maakt alleen contact als het echt nodig is. Ik was dan ook verbaasd dat hij stopte voor een praatje. Het onderwerp: Ringo. Toen hij hoorde dat Ringo een Saarlooswolfhond is, werd hem een heleboel duidelijk. Hij snapte er al niets van. De laatste tijd hoorde hij soms wolvengehuil, niet lang maar wel een paar keer op een avond. Hij dacht dat kan toch niet in de stad. Het klinkt heel zielig. De buurman vindt het niet erg, integendeel hij vindt Ringo's gehuil heel mooi, "is net alsof ik in een bos ben".

Ringo roept ons dus als we 's avonds niet thuis zijn, echt een stadswolf.

Peter

Onze DAPpere Ringo

Ringo is wat je noemt een terughoudende Saarloos.

Het nadeel hiervan is dat hij niet relaxed buiten loopt aan de lijn maar met een boog om alles wat hem niet bevalt heen wil lopen.

Het voordeel is dat hij gewoon los kan lopen in het bos, niet achter hardlopers, fietsers enz aangaat. Ook gaat hij nooit verder dan de afstand dat hij ons nog kan zien.

Vechten doet Ringo ook niet zelfs al wordt hij uitgedaagd. Negeren, dat is dan wat hij doet.

Ringo is de ideale Saarloos, we hebben echt geluk gehad.

Om het buiten lopen in de stad iets prettiger voor hem(en ons) te maken hebben we een DAP halsband gekocht (niet goedkoop) om eens te experimenteren. Tot op heden lijkt het wel effect te hebben. Een DAP halsband of verstuiver verspreidt een luchtje(feromonen) wat de moeder hond bij zich heeft. Het is een natuurlijke rustgever zonder enige bijwerking.

Ringo is nu een stuk DAPperder geworden.

Peter van der Palm.