Eerste kennismaking met een Saarloos

Eerste kennismaking

Hoe is onze interesse voor dit schitterende ras gewekt ?

Jaren geleden liepen wij met onze hond Max in het Kralingse Bos toen wij een 'wolf' zagen.

Onze hond Max, normaliter een vechtersbaas, zag de 'wolf' ook en wij konden hem niet op tijd meer vastmaken. Maar tot onze verbazing ging Max niet vechten. De ' wolf' negeerde hem gewoon en Max wist niet wat hij ermee aan moest. Onze interesse was meteen gewekt voor deze bijzondere hond. "Wat is dat voor een hond ?", vroegen wij aan de oudere man die bij de wolf hoorde. "Een Saarlooswolfhond" en met veel passie begon hij over het ras te vertellen. We waren meteen verkocht. Later kwamen we hem geregeld tegen, hem en zijn hond en steeds ontweek onze vechtersbaas Max de 'wolf' en nog steeds negeerde de 'wolf' ons en Max.Na een tijdje kwamen we de oude man niet meer tegen. Een paar jaar later stierf onze Max. We hadden inmiddels een teefje Lola erbij maar we waren de 'wolf' niet vergeten. We besloten http://www.saarlooswolfhonden.nl/ op de computer in te typen en kwamen op de website van de vereniging. Wat we lazen beviel ons meteen, vooral de gecentraliseerde fok en hoe beschermend de vereniging is voor zijn honden. Ook lazen we andere berichten van buiten de vereniging maar de toon daarvan beviel ons niet zo. We besloten lid te worden en kregen na een half jaar Ringo mee, wat best nog snel is. Achteraf bleek de oude man een prominent lid van de vereniging te zijn geweest, dat wisten we helemaal niet. Hij sprak alleen vol liefde over zijn hond als we hem tegenkwamen. De man, Ties Kooren, bleek inmiddels overleden te zijn en ook zijn 'wolf' Imra. Imra is begraven in het Kralingse Bos achter het bankje waar Ties Kooren altijd zat. Diny heeft ons deze foto's gestuurd.

Wie eenmaal een Saarloos heeft, kan niet meer zonder. Zo ook Ties Kooren. Na de dood van Imra was hij te zwak om nog een herplaatsing te krijgen(hij had altijd herplaatsingen). Lies kwam een keer bij hem op bezoek met haar honden. Zijn hulp heeft toen een week niet mogen stofzuigen. De haren moesten blijven liggen, het was voor Ties Kooren eindelijk weer een echt huis geworden.

Wie, net als wij, ook voor dit ras is gevallen maar nog geen hond heeft, kan altijd bij iemand van de vereniging thuis langs om kennis te maken.

Peter van der Palm

Ringo en de hormonen

Ringo en de hormonen

Ringo is nu aan het volwassen worden, hij stelt zich niet alleen wat dominanter op tegenover andere reuen, maar gaat nu ook achter de vrouwtjes aan.

Op de foto besnuffelt hij Lavinya wel op een heel brutale wijze.

Wij hopen dat Ringo in de toekomst ingezet kan worden voor de fok.

Hij wordt dan ook binnenkort gecontroleerd op HD (heupdysplasie)en op PRA(oogziekte) Dat is logisch , de gezondheid van het ras staat immers op nummer 1.

Voorlopig is hij alleen nog maar een hitsige puber die eerst volwassen moet worden voordat hij echt aan de vrouwtjes mag komen.

Voor meer verhalen en foto's van Saarloos Lavinya zie: www.wolvinya.blogspot.com

(of zie links onder voor meer Saarloos websites en -logs)

Hulp en ondersteuning

Hulp en ondersteuning

Met een Saarloos van de vereniging sta je er nooit alleen voor. Althans dat is onze ervaring en die van velen met ons. Zelfs met de meest onbenullige vragen over Ringo's gezondheid kunnen we terecht. Onze persoonlijk steun en toeverlaat is Lies van de Koekiesranch , de fokker van Ringo. http://www.vankoekiesranch.nl/

Ze staat altijd klaar om onze vragen te beantwoorden.

Voor haar is niets te veel als het om het welzijn van de Saarloos gaat. Zo dachten we een tijd geleden dat Ringo stikte, hij maakte van die vreselijke geluiden alsof hij geen lucht meer kon krijgen. Dit hadden we nog nooit meegemaakt met onze andere honden. Lies stelde ons gerust. Je hoeft niet naar de dierenarts te gaan, het is 'reverse sneezing', zei ze. Zo weten wij nu dus dat "reverse sneezing" een soort niezen is maar dan met inhalen, het lijkt op benauwdheid het duurt maar heel kort,maar toch schrik je ervan, gelukkig is het niets ernstigs. De meeste honden groeien erover heen.Ringo heeft er nu geen last meer van.

Maar ook als er iets mis is met onze andere hond Lola, raadplegen we altijd even Lies.

Zo had Lola laatst verlammingsverschijnselen. Ook al waren we al twee keer naar de dierenarts geweest, Lies had een andere visie erop die achteraf waarschijnlijk toch de juiste was: lichte dosis vergif. Ook met Lola heeft ze ons toen goede adviezen gegeven. Gelukkig is Lola nu weer beter.

Iedereen leeft met je mee. Zo had Ringo laatst een vreemd kaal plekje op zijn snoet. waarschijnlijk een irritatie maar ja het bleef zo lang en werd groter. Zowel van Lies, Diny als Arthur(eigenaar van Biryook) kregen we goede adviezen. Ringo's snoet is nu weer helemaal gaaf. Binnenkort moeten er hd-foto's genomen worden. We weten dat dat problemen op zal leveren want Ringo moet niets van vreemden hebben en de dierenarts is toch een vreemde voor hem. Een foto zonder narcose is dan ook niet mogelijk bij onze eigen dierenarts. Lies en Diny hebben hier veel ervaring mee en weten precies hoe de foto ook zonder narcose genomen kan worden en dus gaan we met Ringo naar Drenthe waar zij de dierenarts zullen bijstaan als de foto's worden gemaakt. Zusje Runa komt dan ook. Geheel belangeloos en kosteloos doen zij dit voor ons. Is dat niet fantastisch dat we meer dan 30 jaar ervaring zomaar gratis tot onze beschikking hebben ?

Peter van der Palm

Slopersbedrijf Ringo

Slopersbedrijf Ringo

Ringo kan vooral toen hij pup was nergens vanaf blijven.Vroeger hadden we een open(lage) kast met allerlei spulletjes zoals beeldjes, foto's, dierbare souvenirs enz.

Het is zo dat sommige Saarlozen echte slopers zijn. Eerst hebben wij natuurlijk geprobeerd hem dit af te leren, tevergeefs, hij bleef steeds - als we even niet opletten - dingen stelen en kapot bijten.Toen hebben we de zogenaamde "Saarlooswolfhondenkast" gemaakt.

Het is een heel simpel ontwerp en makkelijk te maken.

Niet alleen een Saarloos is vindingrijk wij kunnen er ook wat van.

Peter van der Palm

VEILIGHEID VOOR ALLES

Veiligheid is heel belangrijk bij het uitlaten van je Saarloos. Ringo kan heel onverwachts besluiten om er vandoor te gaan, hij reageert b.v. al op het harde dichtslaan van een autodeur, als je dan een paar van die geluiden of mensen die in zijn ogen niet te vertrouwen zijn tegenkomt ,is voor hem de maat vol en wil hij alleen maar weg.Dit is voor een Saarloos normaal, deze terughoudendheid en vluchtdrift is de 'wolf ' in hem. Een wolf zal namelijk ook altijd vluchten bij gevaar.

Het is daarom zeer belangrijk om dan ten eerste zijn halsband zo om te doen dat er slechts twee vingers ruimte tussen zit, of gebruik gewoon een(hondvriendelijke) halve slipketting van stof.

Kijk uit dat hij/zij niet de riem doorbijt, Ringo kan in 3 keer happen een leren riem doorbijten, controleer de riem voordat je naar buiten gaat.

Om toch nog wat meer vrijheid tijdens het wandelen te geven kan je een flexiriem of 'schietriem' zoals ik het noem, gebruiken. Het nadeel is dat bij een plotselinge vluchtpoging je de schietriem niet meer vast kan houden omdat hij simpelweg door de kracht van je hond uit je vingers schiet.

Ik heb hier het volgende op bedacht. Maak aan het handvat van de schietriem een gewone korte riem vast en maak die vervolgens aan je broekriem vast of gebruik zo'n speciale heupriem.

Ik doe dit al een hele tijd op deze manier en het bevalt goed.Wel oppassen bij oversteken dan moet je natuurlijk wel de schietriem kort vastzetten.

Peter van der Palm.

Op de honden show

Een hondenshow kan behoorlijk saai zijn, gelukkig zijn we nooit de enigen van de vereniging, dus kunnen we het dan toch nog gezellig maken. Je moet vaak erg lang wachten vooral als je hond BOB (Best Of Breed) wordt dan moet je helemaal tot het eind blijven om met alle herderrassen nog een keer te concurreren. Omdat de keurmeesters om onverklaarbare reden nooit een Saarloos Best of Show laten worden ben je dan na een paar minuten weer klaar.

Het is zeer belangrijk voor het ras om mee te doen aan zo'n show. Vaak komen mensen, die geinteresseerd zijn in de Saarloos , kijken om voor de eerste keer kennis te maken met het ras.

Je komt een Saarloos ook zelden tegen. Zo'n show is de perfecte plek om goede informatie te krijgen over het ras en om de honden in het echt te zien.

Op de show in Leiden is Baruch Nederlands kampioen geworden, dit hebben we op de volgende show in Arnhem uiteraard goed gevierd.

voor info over de Saarlooswolfhond kijk op http://www.saarlooswolfhonden.nl/

Ringo onze Saarlooswolfhond en eten.

Ringo kan niet van eten afblijven, als zijn neus eten registreert komen er onbedwingbare oergevoelens naar boven. In zijn ogen is bijna alles eetbaar zelfs mensenpoep, hij ruikt dit al op honderden meters afstand. Wij hebben altijd een zakje zout bij ons voor het geval hij iets eet wat gevaarlijk is bv gif, dan kan je door zout in zijn bek te gooien hem laten braken.
Eten op tafel moet constant bewaakt worden ,als je maar even verslapt slaat hij toe, eten op een salontafeltje is niet veilig, alleen als hij de persoon niet kent die erbij zit, wint zijn terughoudendheid het van zijn eetlust. Omdat hij zo groot is kan hij gemakkelijk zijn kop op tafel leggen dus het te stelen eten ligt in zijn ogen zo voor het grijpen.
Wij geven Ringo rauw vlees, kip of vis, de snelheid waarmee hij een halve kip eet is ongelooflijk, hij breekt eerst alle botjes en slikt het dan door.
De botten die hij mag eten zijn runder- en geitenribben omdat deze relatief zacht zijn.

Een goed adres is www.slagerij-islamcentrum.nl/barf.html

In honden opvoedings boekjes lees je wel eens dat je bij een hond als hij aan het eten is zijn bak moet kunnen weg halen, bij Ringo is dit onmogelijk "eens gegeven blijft gegeven" is zijn motto, dit maakt hij duidelijk met een heel zwaar grommen, dat zelfs mij ervan weerhoudt om het zelfs maar te proberen.
Ik maak hier verder geen punt van hij is nu eenmaal geen normale hond hij is meer, hij is een "Saarloos"

Peter van der Palm.