Wednesday, July 04, 2007

Ringo onze Saarlooswolfhond en eten.


Ringo kan niet van eten afblijven, als zijn neus eten registreert komen er onbedwingbare oergevoelens naar boven. In zijn ogen is bijna alles eetbaar zelfs mensenpoep, hij ruikt dit al op honderden meters afstand. Wij hebben altijd een zakje zout bij ons voor het geval hij iets eet wat gevaarlijk is bv gif, dan kan je door zout in zijn bek te gooien hem laten braken.
Eten op tafel moet constant bewaakt worden ,als je maar even verslapt slaat hij toe, eten op een salontafeltje is niet veilig, alleen als hij de persoon niet kent die erbij zit, wint zijn terughoudendheid het van zijn eetlust. Omdat hij zo groot is kan hij gemakkelijk zijn kop op tafel leggen dus het te stelen eten ligt in zijn ogen zo voor het grijpen.
Wij geven Ringo rauw vlees, kip of vis, de snelheid waarmee hij een halve kip eet is ongelooflijk, hij breekt eerst alle botjes en slikt het dan door.
De botten die hij mag eten zijn runder- en geitenribben omdat deze relatief zacht zijn.
In honden opvoedings boekjes lees je wel eens dat je bij een hond als hij aan het eten is zijn bak moet kunnen weg halen, bij Ringo is dit onmogelijk "eens gegeven blijft gegeven" is zijn motto, dit maakt hij duidelijk met een heel zwaar grommen, dat zelfs mij ervan weerhoudt om het zelfs maar te proberen.
Ik maak hier verder geen punt van hij is nu eenmaal geen normale hond hij is meer, hij is een "Saarloos"

Peter van der Palm.

No comments: